/ Weneryczne / Wirus HPV

Wirus HPV

Human papillomavirus (HPV)

Wirus brodawczaka ludzkiego, znany również pod nazwą HPV (Human Papilloma Virus) to wirus z rodziny papillomawirusów. Z około 100 typów wirusa HPV, pewna część może prowadzić do łagodnych zmian objawiających się w postaci brodawek na skórze, kłykcin kończystych, a inna część może stanowić przyczynę nowotworów złośliwych, głównie raka szyjki macicy oraz raka prącia. Zakażenia genitalnymi typami wirusa HPV należą do najbardziej rozpowszechnionych i najczęstszych zakażeń przenoszonych drogą płciową na całym świecie. Szacuje się, że zakażenie to występuje przejściowo u mniej więcej 50% osób aktywnych seksualnie. Znaczna część tych osób jednak przechodzi tak zwaną fazę latentną, która charakteryzuje się brakiem typowych zmian klinicznych. U tych osób, u których jednak występują pewne objawy kliniczne, przebieg zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego jest znacznie cięższy, a leczenie w znacznym stopniu zostaje utrudnione.

Droga zakażenia

Do zakażeń genitalnymi typami wirusa brodawczaka ludzkiego dochodzi najczęściej w wyniku kontaktów seksualnych, choć wirus ten może być także przekazany na drodze wertykalnej (od matki do płodu), a także podczas pielęgnacji dziecka przez osobę, która jest zakażona. Warto podkreślić, że do zakażenia może dojść także podczas stosunku oralnego lub analnego. Dzieci, u których pojawią się na rękach brodawki skórne, mogą spowodować także zakażenie okolic narządów płciowych, co prowadzi z kolei do wystąpienia kłykcin. Wirusy HPV mogą wywołać wspomniane wcześniej zmiany łagodne, a więc brodawki płciowe, czy kłykciny kończyste, ale mogą także doprowadzić do znacznie bardziej poważnych zmian nowotworowych, takich jak rak szyjki macicy, czy rak typu Bowena.

Wirus HPV wysokiego i niskiego ryzyka

Spośród istniejących ponad 100 typów wirusa HPV, które zostały wnikliwie przebadane, zdecydowana większość określana jest tako wirusy niskiego ryzyka. W praktyce oznacza to, że nie są one związane z rozwojem zmian nowotworowych. Większość infekcji HPV mija samoistnie po upływie kilku, a niekiedy nawet i kilkunastu miesięcy.

Do wirusów HPV wysokiego ryzyka zalicza się: HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 68, 73 i 82. Trzy typy HPV określono ponadto jako wirusy o prawdopodobnie wysokim ryzyku: HOV 26, 53 i 66.

Dwa typy HPV: 16 i 18 są odpowiedzialne za rozwój zdecydowanej większości zachorowań na raka szyjki macicy ? dotyczy to aż 70-80% przypadków.

Wirus HPV – epidemiologia

Od kilkunastu lat odnotowuje się w Polsce stały wzrost zachorowań na choroby, które wywołuje wirus HPV. Do najczęściej rozpoznawanych chorób wenerycznych należą kłykciny kończyste, które razem z innymi zmianami spowodowanymi przez zakażenie wirusem HPV, stanowią ponad 1% osób aktywnych pod względem seksualnym. Według przeprowadzanych badań molekularnych, które pozwalają na wykrycie DNA HPV na błonach śluzowych, stwierdza się, że około 20% osób jest zakażonych, ale nie występują u nich typowe objawy kliniczne.

Rak szyjki macicy stanowi drugi pod względem częstotliwości występowania nowotwór złośliwy u kobiet. Dotyczy on ponad 4000 przypadków rocznie, diagnozowanych w samej tylko Polsce. Połowa z tych zachorowań kończy się niestety śmiercią. Podobnie, jak ma to miejsce w przypadku innych zakażeń przenoszonych drogą płciową, ryzyko zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego rośnie razem z liczbą partnerów seksualnych. Do grupy czynników ryzyka zalicza się także młody wiek rozpoczęcia aktywności seksualnej.

Objawy kliniczne zakażeń wirusem HPV

Do zakażeń genitalnymi typami wirusa HPV bardzo często dochodzi w przypadku osób chorych z immunosupresją, a także u kobiet w ciąży. Wirus HPV wywołuje najczęściej łagodne zmiany brodawczakowate. Najczęstszą zmianą są wspomniane już wielokrotnie kłykciny kończyste. Oprócz tego, wirusy HPV 6 oraz HPV 11 mogą wywołać także tak zwane młodzieńcze brodawczaki krtani. Takie przypadki mają miejsce w momencie zakażenia na drodze porodu, kiedy u matki na narządach płciowych występują kłykciny. Wirus HPV 16 może powodować zmiany przedrakowe oraz raka szyjki macicy.

Zapobieganie, diagnostyka i leczenie

Zapobieganie zakażeniom wirusem brodawczaka ludzkiego obejmuje współżycie z osobami, które nie są zarażone wirusem HPV. Należy przy tym podkreślić, że stosowanie prezerwatywy w małym jedynie stopniu zmniejsza ryzyko zakażenia. W ramach diagnozowania zakażeń HPV zaleca się regularnie przeprowadzanie badań cytologicznych. Jeżeli badanie to wykryje zmiany komórkowe, wskazane jest niekiedy wykonanie dodatkowego badania PCR, którego zadaniem jest wykrycie DNA wirusa, a co za tym idzie ? określenie typu HPV.

Leczenie zmian wywołanych przez wirus HPV jest różnorodne i niestety wiążące się z dużym ryzykiem nawrotów. W ramach leczenia kłykcin kończystych stosuje się w Polsce dwa preparaty: podofilotoksynę oraz imiquimod. W przypadku tego drugiego preparatu rzadko dochodzi do nawrotów. Leczenie obejmuje także krioterapię oraz laseroterapię. Metody te charakteryzują się różnym odsetkiem wyleczeń, różną liczbą nawrotów oraz różnorodnymi powikłaniami. Leczenie zmian wywołanych przez wirus HPV obejmuje także leczenie partnera seksualnego. W 2006 roku na rynek wprowadzona została szczepionka przeciw najbardziej popularnym typom HPV, które wywołują kłykciny kończyste oraz raka szyjki macicy. W Polsce szczepionka ta dostępna jest pod nazwą Silgard. Przyjęcie trzech dawek tej szczepionki daje trwałą (minimum 5-letnią) odporność. Szczepionka ta wykazuje największą skuteczność w przypadku młodych dziewczat, które nie miały do tej pory kontaktu z HPV.

0 DODAJ KOMENTARZ

Dodaj wiadomość tutaj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>